برندسازی شخصی، موضوعیت یا طریقیت

حتما زیاد این جمله را از من خوانده یا شنیده‌اید که: برند بافتنی است نه ساختنی.
یعنی برای توسعه برندشخصی خود، می بایست دقت، هنر، ظرافت و استراتژی داشته باشیم.
فراموش نکنیم که برندشخصی ما پوششی است بر تخصص، وعده و مهارتی که داریم.
یعنی برای رسیدن به موفقیت، برندسازی شخصی طریقیت دارد و ابزار و روشی است که بناست ما را به اهداف و رسالت هایمان نزدیک‌تر کند.
اما اگر توسعه برند شخصی برای کسی فقط و فقط موضوعیت پیدا کرد، موجب می شود که فرد در‌ اختیار برندشخصی خویشتن خویش قرار گیرد نه اینکه برند او در خدمتش باشد.
و درست از همین نقطه است که اصالت و عزت نفس‌ فدای دیده شدن، مطرح شدن، تظاهر و خودنمایی فرد خواهند شد.
و‌ جالب تر آنکه از این جا به بعد، هرچقدر فرد بیشتر دیده می شود و به قول خودش برندشخصی قوی تر و اشتهار بیشتری پیدا می کند، دچار استهلاک بیشتری نیز خواهد گردید.
چقدر ساده و چقدر سخت است (یا به قول ادبا سهل و ممتنع است) که خودمان باشیم.
خود واقعی مان.
نه کمتر
نه بیشتر